FM Αγκάθι WebRadio

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Ανακοίνωση του «Τυφλοπόντικα των FM»

Οι αρχικές διακηρύξεις των ραδιοσταθμών που έθεσαν το ζήτημα της νομιμοποίησης της τοπικής εκπομπής στα F.M. απέχουν πολύ από τον γιγαντισμό που προκάλεσε η μη εφαρμογή των στοιχειωδών του ισχύοντος νομικού πλαισίου. Η πολυφωνία ως υπέρτατο κοινωνικό αγαθό είναι αυτό που πρώτα από όλα πρέπει να διαφυλαχθεί. Και υπενθυμίζoυμε ότι οι «μικροί» ραδιοσταθμοί, πριν και μετά τη νομιμοποίηση, ήταν αυτοί που έδωσαν τη μάχη της πολυφωνίας κι όχι φυσικά οι ιδιοκτήτες των συγκροτημάτων τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού, που το μόνο τους μέλημα ήταν πως θα αποκτήσουν περισσότερες συχνότητες, Και, βέβαια, δεν είναι μόνο ο Αλαφούζος που παρανομεί. Παράνομοι δεν είναι οι δέκα, δώδεκα μεγαλοσταθμοί των F.M. με σχεδόν πανελλήνια αναμετάδοση, οι περισσότεροι από αυτούς; Παράνομη στην ουσία της, δεν ήταν η παρέμβαση του κ. Εβερτ προκειμένου να επεκταθεί το MEGA με αναμεταδότες σε όλη την Ελλάδα;

Μετά τα τελευταία γεγονότα στον Υμηττό, οι προτάσεις που διατυπώσαμε τον περσινό Μάρτη, με αφορμή τη δίκη του «Τυφλοπόντικα των F.M.», αποκτούν εξαιρετική επικαιρότητα. Η κοινωνική απαίτηση για Μέσα Επικοινωνίας που θα ανασυνθέτουν το πλέγμα των ανθρώπινων σχέσεων σε τοπικό επίπεδο, συγκροτώντας και προστατεύοντας το διάτρητο κοινωνικό ιστό από τις ανταγωνιστικές επιλογές των ιδιωτικών μονοπωλίων, γίνεται ολοένα και πιο ισχυρή.

Ζητάμε να αποδοθούν στο κοινωνικό σύνολο οι συχνότητες των παράνομων αναμεταδοτών, κυρίως των ραδιοσταθμών που έχουν τη μεγαλύτερη ονομαστική ισχύ πομπών.

Να εφαρμοστεί το υπάρχον νομικό πλαίσιο όσον αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των ραδιοτηλεοπτικών μέσων (ένα μόνο μέσο σε κάθε φορέα – ιδιοκτήτη).

Η Πολιτεία να περιλάβει στη νομοθεσία που ετοιμάζει προστατευτικές \ διατάξεις για τους συλλογικούς και αυτοδιαχειριζόμενους «μικρούς» ραδιοσταθμούς. Να κατοχυρωθούν θετικές διακρίσεις για τους μη κερδοσκοπικούς και τους ερασιτεχνικούς ραδιοσταθμούς της νεολαίας.

Οι εγκαταστάσεις των νομότυπων αναμεταδοτών να γίνονται με σεβασμό στον περιβάλλοντα, ανθρωπογενή ή φυσικό, χώρο. Ειδικά αν πρόκειται για δασική έκταση, για αρχαιολογικούς χώρους ή χώρους εξέχουσας σημασίας, να γνωμοδοτούν και οι αρμόδιες υπηρεσίες.

Να δημιουργηθούν περισσότερα πάρκα κεραιών ώστε να μη συγκεντρώνεται σε μια περιοχή – πάρκο όλη η ραδιομόλυνση.

Τα παραπάνω αιτήματα δεν αποτελούν ένα ευχολόγιο, ούτε συνιστούν πανάκεια που θα κατοχυρώσει την πολυφωνία στα Μέσα Επικοινωνίας. Είναι όμως αιτήματα που έχουν διατυπωθεί από το ίδιο το κίνημα της ελεύθερης ραδιοφωνίας, από τους ίδιους τους ραδιoσταθμoύς που λειτουργούν σε μη κερδοσκοπική αυτοδιαχειριζόμενη και συλλογική βάση (Ράδιο ουτοπία, Ράδιο Κιβωτός, Κοκκινοσκουφίτσα στα F.M.). Είναι αιτήματα που έχουν διατυπωθεί πριν ακόμη νομιμοποιηθεί η ελεύθερη ραδιοφωνία. Έτσι, όταν το δάχτυλο δείχνει το δάσος από κεραίες στον Υμηττό, εμείς δε μπορούμε όπως ο ηλίθιος της κινέζικης παροιμίας – να κοιτάζουμε το δάχτυλο.

Μιλούν για συνταγματικές παραβιάσεις. Μιλούν για φίμωση. Όμως το να κλείσουν κάποιοι αναμεταδότες τι να χαμηλώσει η ισχύς των πομπών, δεν αναιρεί το συνταγματικό δικαίωμα της έκφρασης. Αντίθετα, προστατεύει την πολυφωνία και τον πλουραλισμό από την επικράτηση μοντέλων τύπου CNN, Μπερλουσκόνι και Μάξγουελ.

Ο μονοπωλιακός χαρακτήρας συγκροτημάτων όπως η ΕΡΜΗΣ Α.Ε. δεν καθορίζεται από το ποσοστό Της ακροαματικότητας, αλλά από τον αριθμό των ιδιοκτητών και των μέσων που αυτοί ελέγχουν. Η ακροαματικότητα οφείλεται και στη δουλειά των

διάφορων επαγγελματιών, δημοσιογράφων και παραγωγών που τα στελεχώνουν.

Δεν είναι περίεργο ότι με το νεοσυσταθέν μέτωπο της… ελεύθερης ραδιοφωνίας, συντάχθηκαν οι περισσότεροι μεγαλοσταθμοί, παρασύροντας και τους δικτυωμένους δημοτικούς. Όμως το ζήτημα των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας αφορά ,την ίδια τη λειτουργία της δημοκρατίας και δε μπορεί να περιοριστεί στην επίθεση των ΜΑΤ και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης, ξεχνώντας τον αυταρχισμό των συγκεντροποιημένων Μέσων.

Ο απεγκλωβισμός των Μέσων Επικοινωνίας από τους οικονομικά ισχυρούς και τις κυβερνητικές επιλογές, η διαφάνεια και η αποκέντρωση τους, είναι προϋποθέσεις για την ίδια την επιβίωση της δημοκρατίας.

Αθήνα, 30 Ιανουαρίου 1992.

Τυφλοπόντικας των F.M.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου