Ανάμεσα σε μεγαλοφυή κυκλώματα από λυχνίες, μπομπίνες χαλκού, πελώριους πυκνωτές και αυτοσχέδια ποτενσιόμετρα, ο ραδιοφωνικός Jack Sparrow της εποχής οπλισμένος με το κολλητήρι και το μικρόφωνο, με ένα μανγητόφωνο της πλάκας, ένα πικάπ και τους "απαγορευμένους" δίσκους των Beatles και των Rolling Stones, έδινε τη δική του μάχη στα πελάγη των μεσαίων.
Ο εχθρός, οι μπάτσοι της εποχής, χωροφύλακες και εσατζήδες με ραδιογωνιόμετρα, πολύ συχνά τους εντόπιζαν και τους έχωναν στη μπουζού.
Με ένα τρανζιστοράκι συντονιζόσουν κι άκουγες από ξένα "γιαγιέδικα" μέχρι τσιφτετέλια, ανάμεσα σε καψούρικες αφιερώσεις, ευφυολογήματα, χαχανητά, ρεψίματα, ανέκδοτα κι ότι μπορείς να φανταστείς.
Αργότερα έβαλαν και διαφημίσεις, έκο στο μικρόφωνο, κι άκουγες το κλασικό "οικόπεδα στην Κερατέα-τέα-τέα" κλπ.
Φυσικά κάθε εκπομπή σε ραδιοσυχνότητες σε καιρό ψυχρού πολέμου ήταν απαγορευμένη από το φόβο της κατασκοπείας.
Οι μπάτσοι είχαν μια κυκλική κεραία που προσανατολιζόταν εκεί που εξέπεμπε το σήμα Οι μπάτσοι την γύριζαν και ακολουθούσαν το σήμα. Όταν εντόπιζαν την περιοχή, έψαχναν να βρούν την κεραία.
Αυτή στα μεσαία ήταν ένα απλό σύρμα συνδεδεμένο με καλώδιο, καμουφλαρισμένο στην ταράτσα σαν σύρμα μπουγάδας.
Οι μπάτσοι εντόπιζαν το καλώδιο κι έφταναν στον πειρατή. Πολλοί το κάλυπταν μέσα σε υδρορροές, ακόμα και σε σχοινί χαρταετού που αμολούσαν. Αλλά πάντα τους πρόδιδε το καλώδιο.
Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν από την πρώτη στιγμή με τους εξεγερμένους. Έστησαν το ραδιοφωνικό σταθμό της εξέγερσης και ένα χαοτικό δίκτυο την αστυνομία δε σταμάτησε.
Απλά οι πειρατές ήταν πιο έμπειροι και τη γλύτωναν.
Όταν τους έπιαναν τους έσπαγαν τον εξοπλισμό, τους φορούσαν χειροπέδες και τους έστελναν στα δικαστήρια.
Αργότερα δημιουργήθηκε νόμος που επέτρεπε την εκπομπή σε όσους είχαν δίπλωμα ραδιοερασιτέχνη. Αυτό το εξασφάλιζες με εξετάσεις σε ηλεκτρονικά, θεωρία και κώδικα μορς, που έπρεπε να διαβάζεις και να στέλνεις συγκεκριμένο αριθμό γραμμάτων ανα λεπτό.
Αυτό το τελευταίο ήταν το πιο δύσκολο αφού στα ηλεκτρονικά και στη γνώση των ραδιοσυχνοτήτων ήταν όλοι σαΐνια. Αλλά πλέον η τηλεόραση είχε πάρει την αίγλη του ραδιοφώνου κι αργότερα το διαδίκτυο.
Η εποχή της ραδιοπειρατείας είχε τελειώσει, αφήνοντας αξέχαστες αναμνήσεις σε όσους την έζησαν.
"Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια, Πατήσια, Μεταξουργείο, Μετς
Κάνουν ό,τι λάχει
Πλασιέ τσελεμεντέδων κι εγκυκλοπαιδειών
Φτιάχνουν δρόμους κι ενώνουν ερήμους
Διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος Επαγγελματίες επαναστάτες
Παλιά τους στρίμωξαν και τα κατέβασαν
Τώρα παίρνουν χάπια και οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα και δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια, Βικτώρια, Κουκάκι, Γκύζη..."
[Κατερίνα Γώγου]
Η Κατερίνα έκανε πρόγραμμα στον πειρατικό σταθμό "Άγγελος 300" που ακουγόταν σε Θησείο-Πετράλωνα-Ταύρο-Βοτανικό στα μεσαία.
Δε χρησιμοποιούσε τ' όνομά της, άλλωστε ήταν παράνομος ο σταθμός.
Τον "Άγγελο" τον έπιασαν οι μπάτσοι στη χούντα, έφαγε ξύλο και φυλακή.
Κι εκείνος ήταν αντάρτικη ψυχή κι έπινε χάπια και αλκοόλ για να κοιμάται αλλά δεν τον άφηναν τα όνειρα.
Έφυγε πολύ πριν την Κατερίνα και στενοχώρησε πολύ κόσμο...
@TH_NASIS
https://youtu.be/9NCWFwhr-uw?si=iKx4ZWBAv8x9pkBd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου